Category:Hindustani music

Hindustani classical music
	form of Indian classical music originating in modern-day northern India and Pakistan
	Wikipedia
Subclass of	Indian classical music
Authority control
	Reasonator; Scholia; Statistics;

বাংলা: হিন্দুস্তানি শাস্ত্রীয় সংগীত ( হিন্দি: हिन्दुस्तानी शास्त्रीय संगीत, উর্দু: ہندوستانی شاستریہ سنگیت) ভারতীয় শাস্ত্রীয় সংগীতের হিন্দুস্তানি বা উত্তর ভারতীয় শাখা। খ্রিষ্টপূর্ব ১০০০ অব্দে উদ্ভুত বৈদিক স্তোত্রগুলির মধ্যে এই ধারার উৎস নিহিত রয়েছে। তবে শাস্ত্রীয় সঙ্গীতের আধুনিক ধারাটির উদ্ভব খ্রিষ্টীয় দ্বাদশ শতাব্দীতে। আমির খসরুকে (১২৫৩-১৩২৫) আধুনিক শাস্ত্রীয় সঙ্গীতের জনক মনে করা হয়। হিন্দুস্তানি কণ্ঠসঙ্গীতের প্রধান শাখাগুলি হল খেয়াল, ধ্রুপদ ও তারানা। অন্যান্য ধারাগুলির উল্লেখযোগ্য ধামার, কাজরী, টপ্পা, ঠুংরি, দাদরা, গজল, ভজন ইত্যাদি।

English: Hindustani classical music is the Hindustani or North Indian style of Indian classical music found throughout the northern Indian subcontinent. The style is sometimes called North Indian classical music or Shāstriya Sangeet. It is a tradition that originated in Vedic ritual chants and has been evolving since the 12th century CE, primarily in what is now North India and Pakistan, and to some extent in Bangladesh, Nepal and Afghanistan. Today, it is one of the two subgenres of Indian classical music, the other being Carnatic music, the classical tradition of South India.

हिन्दी: हिन्दुस्तानी शास्त्रीय संगीत भारतीय शास्त्रीय संगीत के दो प्रमुख आयामों में से एक है । दूसरा प्रमुख आयाम है - कर्नाटक संगीत ।

ಕನ್ನಡ: ಹಿಂದುಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತ ಭಾರತದ ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು; ಉತ್ತರ ಭಾರತ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಮತ್ತು ಭಾಗಶಃ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತವಾಗಿದೆ.

മലയാളം: ഹിന്ദുസ്ഥാനി ശാസ്ത്രീയ സംഗീതം ഇന്ത്യയുടെ തനതു ശാസ്ത്രീയ സംഗീത പദ്ധതികളിലൊന്നാണ്. പതിമൂന്ന്-പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ വടക്കേ ഇന്ത്യയിലെ രാജ സദസ്സുകളിലാണ് ഈ സംഗീത രൂപം പുഷ്ടി പ്രാപിച്ചത് എന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. തെക്കേ ഇന്ത്യയിലെ ശാസ്ത്രീയ സംഗീത രൂപമായ കർണാടക സംഗീതം പോലെ തന്നെ ഹിന്ദുസ്ഥാനിയും രാഗം, താളം എന്നിവയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ഇതിന്റെ ഉൽഭവത്തിനു പിന്നിൽ വിവിധ മതങ്ങളുടെ അനുഷ്ഠാന സംഗീതം കാരണമായിട്ടുണ്ട്. വൈദിക സംഗീതത്തിനു പുറമെ പേഴ്സ്യൻ സംഗീതത്തിന്റെ സ്വാധീനവും ഹിന്ദുസ്ഥാനിയിൽ പ്രകടമാണ്. ഇന്ത്യക്കു പുറമെ, പാകിസ്താൻ , ബംഗ്ലാദേശ് എന്നിവിടങ്ങളിലും ഹിന്ദുസ്ഥാനി സംഗീതവും അതിന്റെ അവാന്തര വിഭാഗങ്ങളും പ്രചാരത്തിലുണ്ട്.

मराठी: हिंदुस्तानी शास्त्रीय संगीत (हिंदी: हिन्दुस्तानी शास्त्रीय संगीत, उर्दू: ہندوستانی شاستریہ سنگیت) ही भारतीय शास्त्रीय संगीताची प्रामुख्याने उत्तर भारतात आढळणारी शैली आहे. अर्वाचीन काळात मात्र पूर्ण भारतभरात आणि परदेशांतही या संगीत प्रकाराचे गायक-वादक आणि श्रोते आढळतात. या शैलीचे मूळ वेदकालीन कर्मकांडातील मंत्रोच्चारात असल्याचे अभ्यासकांचे मत आहे. इतिहासात बाराव्या शतकापासून उत्तर भारत आणि पाकिस्तान भागात आणि काही प्रमाणात बांगलादेश, नेपाळ आणि अफगाणिस्तानातही ती प्रचलित होती असे आढळते. अभिजात भारतीय शास्त्रीय शैलीचे दोन उपप्रकारापैकी एक अशी ही शैली आहे, दुसरी दक्षिण भारतात मोठ्या प्रमाणात प्रचलित असलेली कर्नाटक शैली आहे.

සිංහල: හින්දුස්ථානි ශාස්ත්‍රීය සංගීතය ( හින්දි: हिन्दुस्तानी शास्त्रीय संगीत, උර්දු: ہندوستانی شاستریہ سنگیت) යනු ලෝකයේ පවතින ප්‍රධාන සංගීත පද්ධති අතරින් එකකි.උතුරු ඉන්දියාව නොහොත් උත්තර හාරතය මූලික කරගනිමින් මෙය ආරම්භ වී ඈත. ක්‍රි.ව. 12 වනි ශත වර්ෂය පමණ කාලයේ ආරම්භවී ඈත. උතුරු ඉන්දියාව,දකුණු ඉන්දියාව, බංගලාදේශය, පාකිස්තානය ඈතුළුව දකුණු ආසියාව පුරාම මෙය පෑතිර ඈත. මෙය ප්‍රධාන කොටස් දෙකකට බෙදේ. එනම්; ඉන්දීය ශාස්ත්‍රීය සංගීතය හා කර්නාඨක සංගීතය යනුවෙනි. කර්නාඨක සංගීතය භාවිතා කරන්නේ දකුණු ඉන්දියාවේ ය.

தமிழ்: இந்துஸ்தானி இசை வட இந்தியாவில் வழக்கத்தில் இருக்கும் சங்கீதப் பாரம்பரியமாகும். கருநாடக இசை போலவே இங்கும் தாளம், இராகம் முக்கியமான அங்கங்களாகும்.

తెలుగు: హిందుస్థానీ శాస్త్రీయ సంగీతము భారతీయ శాస్త్రీయ సంగీత సంప్రదాయాలలో ఒకటి, 13-14 శతాబ్దములలోని సాంస్కృతిక పరిస్థితులచే అమితముగా ప్రభావితమైనది. హిందుస్థానీ శాస్త్రీయ సంగీతపు మూలములు మానవ చరిత్రలోనే అత్యంత ప్రాచీన శాస్త్రములైన వేదముల సంప్రదాయములోనివి. ఇందువలన హిందుస్థానీ సంగీతము యొక్క మూలములు మానవ చరిత్రలోని అత్యంత పురాతనమైన సంగీత సంప్రదాయములలోనివని భావించవచ్చును.