Pelagius (ca. AD 354 – ca. AD 420/440) was an ascetic who denied the doctrine of original sin, later developed by Augustine of Hippo, and was declared a heretic by the Council of Carthage.
<nowiki>Pelagio; Pelagius; Пелагий; Pelagius; Pelagius; پلاجیوس; 伯拉糾; Pelagius; فلاغیوس; ペラギウス; Pelagius; פלגיוס (נזיר); Pelagius; Pelagius; Pelagio; Pelagius; Pelagije; Pelagio; Pélage; Pelagije; 펠라기우스; Pelagije; Pelagius; Pelagius; Pelagi; Pelagius; Pelágio da Bretanha; Pelagi; Pelagijs; Pelagius; Пелагије; Pelagij; Pelagius; Pelágio da Bretanha; Pelagiusz; Pelagius; Pelagius; Pelagius; Pelagius; فلاغیوس; Пелагий (теолог); بيلاجيوس; Пелагиј; Paio da Bretaña; بيلاجيوس; Pelagius; Пелагій; teologo e oratore britanno; برطانوی راہب; moine et théologien de Bretagne; asketik; filozof brytyjski, mnich; monxe británico; monnik; британски калуѓер; الهیدان بریتانیایی; britischer Mönch; monje britano, ascético, acusado de herejía de los siglos IV y V; 4th-century theologian, namesake of Pelagianism; kristana teologo de la kvara jarcento p.K.; britský mnich; İnsanların Tanrı'nın yardımı olmadan da günah işlememe kabiliyetine sahip olduğunu savunan IV. yüzyıl Hristiyan ilahiyatçısı; Pelagius; Pelagius; Pelaxio; Pelaxio da Bretaña; Pelagius; Paio de Britania; Pelaxio de Britania; Pelagius (monnik); Morgan; Pelagius Theologus; Pelagius Britannicus</nowiki>