File:Wiata.JPG

Działacz obywatelski okresu 1981- 1989 na Górnym Śląsku, jeden z głównych animatorów i twórca fali dwuletnich demonstracji antykomunistycznych roku 1988-1989 w Katowicach współprowadzących do przełomu demokratycznego 1989: Najbliżsi współpracownicy – Tomasz Witt, Bogdan Starzyczny, Witold Trólka, Danuta Skorenko, Wiktor Ostrowski, Rinaldo Betkiewicz, Adam Grzesica.

Potomek rodziny powstańców śląskich oraz działaczy polskiego ruchu oporu straconych przez nazistów do 1945 roku.

W roku 1982 odmowa służby wojskowej w polskiej armii stanu wojennego w reakcji na morderstwo górników na kopalni Wujek (16.12.1981). Trzy kolejne karty powołania do wojska zostały zawiezione od Auschwitz za wskazaniem konsekwencji służby wojskowej dyktatorskiej, antytotalitarnej armii. Wyrok więzienia z klasyfikacji karnej o zdradę stanu deklarowany dekretem stanu wojennego w Polsce: czyn karalny od pięciu lat do kary śmierci. Kara wymierzona: 30 miesięcy (nadwzyczajne złagodzenie ze względu na młody wiek)

Od roku 1986 założyciel ruchu Wolność i Pokój w Katowicach i Śląskiego Ruchu Ekologicznego (ŚRE), dwóch najaktywniejszych formuł oporu anty komunistycznego w Katowicach i regionie, w latach 1986-1989.

W lutym 1988 zorganizował pierwszą, od czasu tragedii na Kopalni Wujek (16.12.1981), anty komunistyczną demonstrację w centrum Katowic.

Nastąpiło przykucie się łańcuchami do 3 metrowej drabiny malarskiej postawionej na dachu wiaty przystanku na katowickim rynku przez 3 osoby: Annę Domańską (17 lat), Rinaldo Betkiewicza i Wojtka Jaronia.

Inicjator apelu ekologicznego na temat zagrożenia ekologicznego na Górnym Śląsku z 1987 roku. Sygnatariusze pierwotnego apelu inicjującego Śląski Ruch Ekologiczny to m.in.: Wojciech Szarama, Maciej Wojciechowski, Wiktor Ostrowski, Andrzej Roczniok, Anna Domańska, Jan Mazurkiewicz, Zofia Mazurkiewicz, Regina Jaroń, Maria Jaroń.

Współtwórcy masowych demonstracji w Katowicach współprowadzących do przełomu demokratycznego 1989 to Tomasz Witt, Krzysztof Pióro, Rinaldo Betkiewicz, Artur Rogala, Waldemar Szymczyk, Anna Domańska, Bogdan Starzyczny, Anna Duda, Bogdan Klich, Joanna Miazek, Jarosław Lipiec, Irena Widera, Wiktor Ostrowski, Jerzy Gorzelik, Maciej Muzyczuk, Igor Iwaszko, Piotr Klimek.

Wojciech Jaroń to autor jednych z niewielu akcji protestacyjnych przeciwko obecności sowieckiej broni nuklearnej w Polsce w latach 19976, 87, 88 w Mrzeżynie. Inni uczestnicy: Jerzy Zeman, Anna Dąbrowska.

Współtwórca pisma FA ART oraz Martwa Natura do 1989 roku.

W latach 1990-92 delegowany do reprezentacji górnośląskiej Solidarności oraz Komitetów Obywatelskich Górnego Śląska na terenie Niemiec w zakresie sanacji ekologicznej regionu górnośląskiego. Lata 1992 -1998 studia Niemcy oraz Anglia. Specjalizacja na problematykę rozwoju regionalnego i integracji europejskiej. Od 1999 powrót do Polski. Praca w obszarze integracji europejskiej na Górnym Śląsku i na Śląsku Opolskim.

Autor listu do Premiera Jerzego Buzka w lato 1999 roku w sprawie afery teczkowej przeciwko Premierowi z działania w tym zakresie radykalnie prawicowego środowiska katowickiego. W liście do Premiera została zawarta teza, o zagrożeniu polskiej racji stanu i możliwości bezpośredniego szantażu urzędu Premiera, procesu integracji Polski w struktury EU i formuły integracji Polski do NATO poprzez forsowanie radykalnie zidelogizowanej ustawy lustracyjnej. List do Premiera Buzka przekazany przez Janusza Paczochę oraz Ryszarda Kuszłeyko.

W represji za skierowanie listu do Premiera Wojciech Jaroń prześladowany w latach 1999-2006 pozbawianiem pracy we własnym regionie przez środowisko byłych opozycyjnych kolegów. Nastąpiły publiczne oskarżenia o jego agenturalność w BND. Autor książki "Czwarte Powstanie". To część pierwsza z trzech z 2010 roku z tzw. Trylogii Śląskiej w trakcie wydawania. Inicjator uczczenia śląskiej wiosny ludów lat 1987-1989 katowickim pomnikiem Człowieka z Tubą.