Tristan and Isolde

Deutsch: Die Erzählung von Tristan und Isolde ist neben der vom Gral oder der von König Artus und seiner Tafelrunde eine der Quellen, die von der erzählenden Literatur des europäischen Mittelalters häufig verwendet wurden. Zahlreiche Dichter unterschiedlicher Volksliteraturen – besonders in Frankreich und Deutschland – haben ihr dichterisches Können an der Gestaltung dieses spannungsreichen Stoffes erprobt.

English: The legend of Tristan and Iseult is an influential romance and tragedy, retold in numerous sources with as many variations. The tragic story of the adulterous love between the Cornish knight Tristan (Tristram) and the Irish princess Iseult (Isolde, Yseut, etc.), the narrative predates and most likely influenced the Arthurian romance of Lancelot and Guinevere, and has had a substantial impact on Western art and literature since it first appeared in the 12th century. While the details of the story differ from one author to another, the overall plot structure remains much the same.

Español: Tristán fue un héroe del folclore de Cornualles y uno de los caballeros de la Mesa Redonda, pero sólamente en el mito nórdico de Tristán, ya que existen diferentes versiones del mismo, nunca completas, cuya historia esta contada en la obra Tristán e Isolda. Tristán e Isolda es un cantar de gesta que tiene lugar en la Edad Media en Europa en los países Celtas en la época de las cruzadas y narra las hazañas de un héroe que comete una grave traición por culpa de un amor forzado por un brebaje mágico. Él fue sobrino del Rey Mark de Cornwall, quien le mandó traer a Isolda de regreso de Irlanda para desposarse con el rey. Sin embargo, ambos se enamoraron en el camino y Tristán pelea una serie de batallas para llevar a Isolda de regreso.

Français : L'histoire de Tristan et Iseut (ou Iseult, Yseut, Yseult) a traversé les siècles pour intégrer la littérature. D’origine celtique, ce sont les poètes normands qui en ont fait les premières rédactions qui nous sont conservées.

Nederlands: Tristan en Isolde (Cornish:Tristan ac Yseult) is een Keltische legende. Het is een veel gebruikt thema, waarbij de geliefden op het eind in elkaars armen sterven. Het is mogelijk dat William Shakespeare zijn Romeo en Julia op deze legende baseerde. Het verhaal is tevens gebruikt door Richard Wagner voor zijn opera Tristan und Isolde. In een manuscript in de Österreichische Nationalbibliothek te Wenen staat een fragment van 130 regels van een Middelnederlandse vertaling. In 2006 kwam er een Amerikaanse verfilming; zie Tristan & Isolde (film).

日本語: 『トリスタンとイゾルデ』 (Tristan und Isolde) は、リヒャルト・ワーグナー（ヴァーグナー）の三幕の舞台音楽であり、1857年から1859年にかけて作曲された。一般に楽劇とされているが、本来はワーグナー唯一の無銘の作品である。ワーグナーは、この作品の主要な部分について ゴットフリート・フォン・シュトラスブルク(Gottfried von Strassburg) の騎士道本から引いており、また、音楽的な部分ではあらゆる音楽の頂点に達したといえる。なかでも前奏曲の冒頭に現れる調性の曖昧な和音はトリスタン和音と呼ばれ、従来の機能和声の枠を超えた大胆なものである。前奏曲と最後のイゾルデの「愛の死」は演奏会でもよく演奏される。演奏時間は各幕約80分の計４時間。

Norsk bokmål: Den romantiske legenden om de to ulykkelige unge elskende Tristan og Isolde, som dør for kjærligheten, er ved siden av gralsfortellingene og fortellingene om kong Artus en av de kilder som i størst grad har preget europeisk middelalders fortellerkunst. Tallrike diktere, særlig fra Frankrike og Tyskland, har behandlet historien. Opprinnelig var det en keltisk fortelling basert på en pictisk konge som faktisk har levet. Den ble første gang nedskrevet på gammelfransk i 1160. To fragmentariske gammelfranske verker er bevart, den viktigste bevarte kilden er imidlertid et fullstendig bevart verk på middelhøytysk av Eilhard von Oberge fra 1180. Over en fragmentarisk versjon fra ca. 1210 av den tyske epikeren Gottfried von Strassburg komponerte Richard Wagner en opera (Tristan und Isolde) i 1859. Handlingen utspiller seg på Tristans skip, i Cornwall samt i Bretagne.

Polski: Tristan i Izolda to bohaterowie legendy celtyckiej, związanej z opowieściami o królu Arturze. Jej najstarsze pisemne wersje pochodzą z XII wieku, a sama legenda stała się inspiracją dla wielu średniowiecznych utworów literatury europejskiej. W najpełniejszej postaci została zrekonstruowana w 1900 roku przez Josepha Bédiera (Dzieje Tristana i Izoldy). Na jej podstawie powstała również w 1859 roku opera Richarda Wagnera o tym samym tytule. Legenda ta opowiada o tragicznej miłości rycerza Tristana i irlandzkiej księżniczki Izoldy Jasnowłosej, którzy przez przypadek zakochują się w sobie. W opowieści występuje także król Kornwalii Marek - mąż Izoldy oraz Izolda o Białych Dłoniach – żona Tristana.

Русский: Тристан и Изольда (Tristan & Isolde или Tristan & Yseult) — легендарные персонажи средневекового рыцарского романа XII века. Параллели к мотивам романа мы находим в сказаниях древневосточных, античных, кавказских и др. Но в поэзию феодальной Европы сказание это пришло в кельтском оформлении, с кельтскими именами, с характерными бытовыми чертами.

Suomi: Tristan tai Tristram (walesin kielellä Drystan) oli kelttiläinen tarusankari ja yksi pyöreän pöydän ritareista. Yleensä Tristan kuvataan jaloksi ja oikeamieliseksi ritariksi, mutta hänen kuvauksensa vaihtelevat eri kirjoittajilla. Alkuperäisissä kelttiläisissä taruissa keskityttiin Tristanin ja Isolden (Iseult) rakkaustarinaan. Tarujen mukaan Tristanin äiti kuoli synnytykseen, ja nuorukaisena Tristan oli setänsä, Cornwallin kuningas Markin palveluksessa. Irlannin kuningas Anguish ja Mark sopivat, että Mark menisi naimisiin Irlannin kuninkaan tyttären Iseultin kanssa. Mark lähetti veljenpoikansa hakemaan morsiantaan. Matkalla Tristan ja Iseult rakastuivat kuitenkin toisiinsa. Lopulta he lähtivät pakomatkalle, ja joidenkin versioiden mukaan Mark löysi heidät myöhemmin ja surmasi Tristanin. Tristan on myös Richard Wagnerin oopperan Tristan ja Isolde (Tristan und Isolde) päähenkilö. Oopperassa Tristan on tyypillinen traaginen sankari.

Svenska: Berättelsen om Tristan och Isolde är en keltisk saga i genren "flyktsagor", som under medeltiden publicerades som en romans bretons. Den har senare gett upphov till flera franska versioner, varav den mest kända är den av Thomas d'Angleterre från omkring 1180. Denna version kom i en modern version av Joseph Bédier 1900. Sagan har också bearbetats av Gottfried von Strassburg till den berömda versroman som inspirerade Richard Wagner till hans opera Tristan och Isolde.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•