File:AGAD Uroczysty obchód z okazji 145 rocznicy Konstytucji Majowej.jpg

Plakat z uroczystości 145 rocznicy Konstytucji 3 Maja. Wśród wykonawców sztuki S. Żeromskiego Sułkowski występuje nazwisko Karola Wojtyły, papieża Jana Pawła II.
Zainteresowania i fascynacje teatralne Karola Wojtyły wywodzą się z czasów jego nauki w wadowickim gimnazjum. We wspomnieniach samego Jana Pawła II pojawiają się relacje ze spektakli wystawianych przez uczniów gimnazjum w roku szkolnym 1935/1936. Jednym z nich była sztuka Stefana Żeromskiego Sułkowski, wystawiona z okazji 145 rocznicy Konstytucji 3 Maja. Jedną z postaci w tej sztuce grał szesnastoletni uczeń Karol Wojtyła a reżyserował profesor Mieczysław Kotlarczyk, polonista i teatrolog, który odegrał znaczną rolę w kształtowaniu poglądów i zainteresowań artystycznych przyszłego papieża. W czasie nauki w gimnazjum wadowickim Wojtyła zagrał m.in.: Hajmona w Antygonie Sofoklesa, Gucia w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry, Hrabiego Henryka w Nie-boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego, rolę tytułową w dramacie Zygmunt August Stanisława Wyspiańskiego oraz Kirkora w inscenizacji Balladyny Juliusza Słowackiego. Należy też wspomnieć o udziale Karola Wojtyły w konkursie recytatorskim organizowanym pod patronatem aktorki Kazimiery Rychterówny, w którym uzyskał II nagrodę za interpretację Promethidiona Cypriana Kamila Norwida Po wybuchu wojny Wojtyła wraz z przyjaciółmi, m. in. Tadeuszem Kwiatkowskim i Danuta Michałowską, spotykali się w prywatnych mieszkaniach na czytaniu wielkiej literatury polskiej. Kiedy więc latem 1941 przybył do Krakowa przez zieloną granicę Kotlarczyk stało się jasne, że spotkania te będą kontynuowane. W dniu 22 VIII 1941 Kotlarczyk założył Teatr Rapsodyczny. Pierwszą okupacyjną premierą tego teatru była inscenizacja Króla Ducha Juliusza Słowackiego. W październiku 1942 Karol Wojtyła rozpoczął studia na tajnych kompletach Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nadal jednak czynnie uczestniczył w pracach teatru Kotlarczyka aż do połowy 1943. Mimo że odszedł z teatru, nigdy nie przestał interesować się jego losem i dokonaniami artystycznymi. W “Tygodniku Powszechnym” już jako biskup, pod pseudonimami Piotra Jasienia i Andrzeja Jawienia, drukował artykuły o Teatrze Rapsodycznym.
Opis zewnętrzny: oryginał, jęz. polski, 1 afisz o wymiarach 930 x 610 mm
Miejsce przechowywania:Archiwum Państwowe w Krakowie, Teatr Rapsodyczny w Krakowie, sygn. TRK56d, karta 7
Autor komentarza; Elżbieta Ceglarska