Category:Oliviero Carafa

**Оливиеро Карафа**
	Catholic cardinal
	Качване на файл
	Уикипедия
Дата на раждане	10 март 1430; Неапол
Дата на смърт	20 януари 1511; Рим
Професия	юрист; католически свещеник;
Длъжност	Декан на Светия съвет (1492–1511); Roman Catholic Archbishop of Naples (1458–1484); Camerlengo of the Sacred College of Cardinals (1477–1478); Cardinal-Bishop of Albano (1476–1483); Апостолически администратор (1491–1494); Cardinal Bishop of Sabina (Vescovio) (1483–1503); cardinal priest (Santi Marcellino e Pietro, 1467–1470); Абат (S. Maria di Cadossa (Abbey), 1469–1499); cardinal priest (Sant’Eusebio, 1470–1511); Апостолически администратор (1485–1497); Абат (Абатство на Светата Троица, 1485–1497); Абат (Territorial Abbey of Montevergine, 1486–1511); Апостолически администратор (1495–1511); Апостолически администратор (1495–1497); Апостолически администратор (1500–1501); Апостолически администратор (1503–1505); cardinal-bishop of Ostia (1503–1511); Апостолически администратор (1506–1507); Апостолически администратор (1507–1510); Апостолически администратор (1507–1511); Апостолически администратор (1510–1511);
Семейство	Карафа;
Нормативен контрол
	Q117125; ISNI: 0000000061452052; VIAF ID: 5844578; GND идентификатор: 123590531; IdRef ID: 191889806; NUKAT: n2014196409; SBN author ID: VEAV502805
	Reasonator; Scholia; Wikidocumentaries; PetScan; Статистика; WikiMap; Locator tool; KML file; Search depicted;

English: Oliviero Carafa (1430 – 20 January 1511) was an Italian cardinal and diplomat of the Renaissance. Like the majority of his era's prelates, he displayed the lavish and conspicuous standard of living that was expected of a prince of the Church. In his career he set an example of conscientiousness for his contemporaries and mentored his relative, Giovanni Pietro Carafa, who became Pope Paul IV.

Italiano: Fu esponente dell'illustre famiglia napoletana dei Carafa, a sua volta discendente dai Caracciolo. Potente e rispettata, la dinastia dei Carafa, che nel XVI secolo avrebbe raggiunto l'apice del proprio prestigio con l'elezione a Sommo Pontefice di Gian Pietro, Papa Paolo IV, aveva acquisito importanza nel corso del '300 grazie a Bartolomeo, arcivescovo di Bari.