File:Schoolaffiche Dé Kunsthumaniora (promotiemateriaal).pdf
Jump to navigation
Jump to search
Size of this JPG preview of this PDF file: 419 × 599 pixels. Other resolutions: 168 × 240 pixels | 336 × 480 pixels | 537 × 768 pixels | 717 × 1,024 pixels | 2,458 × 3,512 pixels.
Original file (2,458 × 3,512 pixels, file size: 291 KB, MIME type: application/pdf, 4 pages)
Captions
Captions
Add a one-line explanation of what this file represents
Summary
[edit]| Description |
Jan Fabre . Troubleyn - Orgy of Tolerance / Josse De Pauw . Muziektheater Transparant & I Solisti del Vento - Een nieuw requiem / Mathias Woo . Zuni Icosahedron - GEANNULEERD - Hua-yen Sutra / - De dienaar van de schoonheid (creatie) / Christoph Marthaler . Rote Fabrik - Platz Mangel (Belgische première) / Sidi Larbi Cherkaoui - Apocrifu / Trisha Brown Dance Company - Repertoireavond / Anne Teresa De Keersmaeker & Ann Veronica Janssens & Michel François . Rosas - The Song / Wim Vandekeybus . Ultima Vez - nieuwZwart / Lemi Ponifasio . Mau Company - Tempest: without a body / Emanuel Gat Dance - Silent Ballet & Winter Variations / Benoît Lachambre/Louise Lecavalier/Laurent Goldring & Hahn Rowe . Par B.L.EUX - Is you me / William Forsythe . Koninklijk Ballet van Vlaanderen - Artifact / Koor & Orkest Collegium Vocale Gent . Philippe Herreweghe / Barokorkest B'Rock & Lod . Frank Agsteribbe - Lecture Songs #1 - Een redenaarsconcert 'Adieu to the pleasures' / Requiem for a dying planet - Filmconcert met muziek van Ernst Reijseger bij twee films van Werner Herzog / Brussels Philharmonic - Vlaams Radio Orkest & Mariinski koor . Ernst Van Tiel - Alexander Nevski / Moraíto Chico y su gente - Pureza / Los Moneos - Dinastia de Cantaores Nederlands: Ik consumeer, dus ik ben. In 'Orgy of tolerance' hekelt Jan Fabre het doorgedreven consumentisme van onze laatkapitalistische samenleving. De prestatiedrang, het scoren tegen iedere prijs, het fake orgasme. Straffe taal, iedereen is snoeshaan. Uiterlijk vertoon, veel branie. Liefde en idealisme zijn opties zoals alle andere. Alles is te koop, alles kan. Waar is de ideologie? Het filosofisch discours? 'Orgy of tolerance' is opgebouwd als een revue. Bijtend, grotesk, humoristisch. Een voorstelling als een 'Publikumsbeschimpfung' waarin negen performers het beste van zichzelf geven. Herneming wegens grote bijval. Français : Je consomme, donc je suis. Dans 'L'Orgie de la Tolérance', Jan Fabre s'attaque au consumérisme sans limite de notre société de capitalisme tardif. Le besoin de prestation, de marquer des points à tout prix, l'orgasme feint. Une langue féroce, qui n'épargne personne. De l'étalage, de l'esbroufe. L'amour et l'idéalisme sont des options parmi tant d'autres. Tout est à vendre, tout est permis. Où est l'idéologie ? Le discours philosophique ? 'Orgy of tolerance' est construit comme une revue. Incisif, grotesque, plein d'humour. Une représentation comme un 'outrage au public' où neuf perfomers donnent le meilleur d'eux-mêmes. Reprise pour cause d'ovation massive. English: I consume therefore I am. In 'Orgy of Tolerance' Jan Fabre criticises the excessive consumerism of our late-capitalist society. Our need to achieve, to win at any price, the fake orgasm. Strong language indeed. Everyone is a crackpot; it's outward show and plenty of swagger. Love and idealism are just options like any other. Everything is for sale, everything is possible. What happened to ideology? And philosophical discourse? 'Orgy of Tolerance' is composed like a revue. Biting, grotesque, humorous. It is like a 'Publikumsbeschimpfung' in which nine performers give of their very best. A rerun due to huge popular demand. Nederlands: 'Een nieuw Requiem' is meer dan louter een uitvoering van Mozarts meesterwerk in een nieuwe bezetting. Regisseur Josse De Pauw gaat aan de slag met sterke artistieke persoonlijkheden die elk op hun terrein garant staan voor een indringende, eigentijdse toets. Christian Köhler maakte een bewerking voor de populaire harmoniebezetting uit Mozarts tijd. Hij voegde er twee extra hoorns, een contrabas en twee bassethoorns aan toe, precies de bezetting die Mozart zelf in zijn 'Gran Partita' voorschreef. De muzikale uitvoering is in handen van het blazersensemble I Solisti del Vento en sopraan Iris Luypaers. Acteur Tom Jansen neemt het tekstgedeelte voor zijn rekening. Aan de basis liggen niet de oorspronkelijke Latijnse gezangen, maar wel een nieuwe tekst van Jeroen Brouwers, recent gepubliceerd in een uitgave met tekeningen van Roger Raveel. Brouwers reflecteert in zijn omvangrijk oeuvre vaker over de dood: 'Je kunt de dood natuurlijk voorstellen als een soldaat met bajonet, maar ik heb de dood altijd proberen te verbeelden als een mooi, maar vilein wijf, wreed en gemeen'. Français : 'Een nieuw Requiem' est bien plus qu'un nouvel habit pour le chef-d'œuvre de Mozart. C'est au contraire et surtout une approche profonde et moderne que Josse De Pauw, metteur en scène, nous fait découvrir avec la participation de personnalités artistiques de haut niveau. Christian Köhler a réalisé un arrangement tenant compte de la structure des harmonies populaires à l'époque de Mozart. Il y a ajouté deux cors, une contrebasse et deux cors de basset, exactement la formation que Mozart lui-même préconisait dans sa 'Gran Partita'. L'exécution musicale est dans les mains de l'ensemble de vents I Solisti del Vento et de la soprano Iris Luypaers. L'acteur Tom Jansen se charge du texte. Celui-ci n'est pas basé sur les chants latins d'origine, mais sur un nouveau texte de Jeroen Brouwers, récemment publié dans une édition avec des dessins de Roger Raveel. Dans sa vaste œuvre, Brouwers revient souvent sur la mort: 'On peut évidemment se la représenter comme un soldat avec une baïonnette, mais j'ai toujours essayé de me l'imaginer comme une belle femme, cependant cruelle et méchante'. English: 'Een nieuw Requiem' is more than just another presentation of Mozart's masterpiece with new performers. Director Josse De Pauw gets to work with strong artistic personalities all of whom underwrite their own contemporary touch in their own special field. Christian Köhler has created an adaptation for the popular harmony ensemble of Mozart's age. He supplemented it with two extra horns, a double bass and two basset horns which is precisely the ensemble Mozart prescribed in his 'Gran Partita'. The musical performance is by the wind ensemble I Solisti del Vento and the soprano Iris Luypaers. The texts are performed by the actor Tom Jansen. These are not based on the original Latin hymns but on a new text by Jeroen Brouwers recently published in an illustrated edition with illustrations by Roger Raveel. In his vast body of work Brouwers frequently reflects on death: 'Of course you could imagine death as a soldier with a bayonet, but I have always tried to imagine it as a beautiful, evil woman who is both cruel and malicious.' Nederlands: 'Hua-Yen Sutra' is een multimediavoorstelling die naar aloude traditie kunst met religie verbindt. Regisseur en scenograaf Mathias Woo uit Hong Kong plaatst met veel zin voor esthetiek het boeddhistische ritueel in een hedendaagse theatrale context. Boeddha betekent 'verlichte', 'tot inzicht gekomene'. Licht is dan ook een vitaal onderdeel van de voorstelling. 'Hua-Yen Sutra' ('Avatamsaka Sutra' in Sanskriet) werd bijna tweeduizend jaar geleden in India geschreven. Sindsdien behoort het tot een van de basisgeschriften van de boeddhistische leer in China. De voorstelling steunt op de commentaren van zenmeester Thich Nhat Hanh, bij ons bekend door zijn klooster en mindfulnesscentrum in Plum Village nabij Bordeaux. Nadruk ligt op milde openheid en meditatie. 'Hua-Yen Sutra' bevat niet alleen filosofische, maar ook gedanste en gezongen passages, begeleid door live muziek. Op de scène staan negen boeddhistische monniken en vijf performers van het gezelschap Zuni Icosahedron. Een samenwerking met Europalia International, dat dit seizoen de focus richt op de rijke artistieke en filosofische cultuur van China. Français : 'Hua-Yen Sutra' est une représentation multimédia qui, s'inscrivant dans une tradition ancestrale, unit art et religion. Le metteur en scène et scénographe Mathias Woo de Hong Kong place le rituel bouddhique dans un contexte théâtral contemporain avec un grand sens de l'esthétique. Bouddha signifie 'éveillé', 'arrivé à la lumière'. La lumière est donc aussi un élément vital de la représentation. 'Hua-Yen Sutra' ('Avatamsaka Sutra' en sanscrit) fut écrit en Inde il y a près de deux mille ans. Depuis, il fait partie des textes fondateurs de la doctrine bouddhiste en Chine. La représentation s'inspire des commentaires du maître zen Thich Nhat Hanh, connu chez nous pour son monastère et son centre de pleine conscience au Village des Pruniers, près de Bordeaux. L'accent est mis sur l'ouverture légère et la méditation. 'Hua-Yen Sutra' comprend non seulement des passages philosophiques, mais aussi de danse et de chant, accompagnés par de la musique live. Sur scène, neuf moines bouddhistes et cinq performers de la compagnie Zuni Icosahedron. Une collaboration avec Europalia International, qui met en lumière cette année la riche culture artistique et philosophique de la Chine. English: 'Hua-Yen Sutra is a multi-media performance that traditionally links art and religion. With great aesthetic sensitivity the director and set designer Mathias Woo from Hong Kong places Buddhist ritual in a contemporary theatrical context. Buddha means 'enlightened' and light therefore plays a vital role in the performance. 'Hua-Yen Sutra' (or 'Avatamsaka Sutra' in Sanskrit) was written in India almost two thousand years ago. Since then it has been regarded as one of the basic writings of Budd ... |
| Production Details | Requiem in d, KV626 (Wolfgang Amadeus Mozart); Apocrifu (Sidi Larbi Cherkaoui); Planes (1968) (Trisha Brown); Set and Reset (1983) (Trisha Brown); L'Amour au théâtre (2009) (Trisha Brown); You Can See Us (1996) (Trisha Brown); Nieuwe productie (Anne Teresa De Keersmaeker); nieuwZwart (Wim Vandekeybus); Tempest: Whitout a Body (Lemi Ponifasio); Silent Ballet (Emanuel Gat); Winter Variations (Emanuel Gat); Artifact (William Forsythe); Ode 'Who Can from Joy Refrain', Z342 (Henry Purcell); 'Te Deum' en 'Jubilate Deo' in D, Z232 (Henry Purcell); Ode 'Hail, bright Cecilia', Z328 (Henry Purcell); 'Ah how sweet' ea. songs voor sopraan en ensemble (Henry Purcell); 'Adieu to the Pleasures' ea. songs voor sopraan en ensemble (Matthew Locke); Suite uit 'The Fairy Queen' (Henry Purcell); muziek (Sergey Prokofjev); Alexander Nevski (Sergej Eisenstein) Nederlands: Jan Fabre (regie); Troubleyn (productie); Linda Adami (spel); Christian Bakalov (spel); Annabelle Chambon (spel); Cédric Charron (spel); Bert Huysentruyt (spel); Ivana Jozic (spel); Katrin Lohmann (spel); Kasper Vandenberghe (spel); Kurt Vandendriessche (spel); deSingel vzw (coproductie); Festival Internacional de Teatro 'Santiago a Mil' (coproductie); Montclair State University (coproductie); Tanzhaus (Düsseldorf) (coproductie); Théâtre de la Ville (Parijs) (coproductie); Dubrovnik Festival (coproductie); Josse De Pauw (regie); Muziektheater Transparant (gezelschap); I Solisti del Vento (muzikale uitvoering); Jeroen Brouwers (tekst); Tom Jansen (spel); Iris Luypaers (sopraan); Herman Sorgeloos (scenografie); Roger Raveel (beeld); Christian Köhler (muzikale adaptatie); Uitgeverij Wever & Bergh (in samenwerking met); Mathias Woo (scenografie); Zuni Icosahedron (gezelschap); Shan Xiao Ming (met); Chang Ho Fung (met); David Yeung (met); Dick Wong (met); Pun Tak Shu (met); Europalia International (in samenwerking met); Jan Fabre (scenografie); Jan Fabre (tekst); Dirk Roofthooft (spel); Théâtre National de Chaillot (Parijs) (coproductie); Schauspielhaus Düsseldorf (coproductie); De Maan (Mechelen) (in samenwerking met); Christoph Marthaler (regie); Rote Fabrik (gezelschap); Catriona Guggenbühl (met); Katja Kolm (met); Bettina Stucky (met); Raphael Clamer (met); Ueli Jäggi (met); Jürg Kienberger (met); Bernhard Landau (met); Josef Ostendorf (met); Clemens Sienknecht (met); Sidi Larbi Cherkaoui (dans); Dimitri Jourde (dans); Yasuyuki Shuto (dans); Ghjuvan Claudiu Acquaviva (zang); Ghjaseppu Filippi (zang); Paulu Giansily (zang); Ghjuvanni Geronimi (zang); Ceccè Acquaviva (zang); Massimu Vuillamier (zang); Ghjuvanni Sicurani (zang); De Munt/La Monnaie (productie); Festival International de Danse de Cannes (coproductie); Dai Jian (dans); Hyun Jin Jung (dans); Leah Morrison (dans); Melinda Myers (dans); Tamara Riewe (dans); Todd Stone (dans); Laurel Tentindo (dans); Nicholas Strafaccia (dans); Rosas (gezelschap); Ann Veronica Janssens (kunstenaar); Michel François (beeldend kunstenaar); Pieter Ampe (dans); Bostjan Antoncic (dans); Eleanor Bauer (dans); Carlos Garbin (dans); Matei Kejzar (dans); Mark Lorimer (dans); Mikael Marklund (dans); Simon Mayer (dans); Michael Pomero (dans); Sandy Williams (dans); De Munt/La Monnaie (coproductie); Grand Théâtre de la Ville de Luxembourg (coproductie); Concertgebouw Brugge (coproductie); Wim Vandekeybus (choreografie); Wim Vandekeybus (scenografie); Wim Vandekeybus (regie); Tanja Marin Friojonsdottir (met); Dawid Lorenc (met); Bénédicte Mottart (met); Olivier Mathieu (met); Máté Mészáros (met); Ulrike Reinbott (met); Imre Vass (met); Gavin Webber (met); Mauro Pawlowski (muziek); Mauro Pawlowski (muzikale uitvoering); Elko Blijweert (muzikale uitvoering); Jeroen Stevens (muzikale uitvoering); Peter Verhelst (tekst); Ultima Vez (productie); KVS (Brussel) (coproductie); Mercat de les Flors (Barcelona) (coproductie); PACT Zollverein Choreographishes Zentrum (Essen) (coproductie); Manège.Mons/Centre Dramatique (coproductie); de Vlaamse Regering (met de steun van); Vlaamse Gemeenschapscomm. Brussels Hoofdst.Gew. (met de steun van); Mau (gezelschap); Lemi Ponifasio (scenografie); Lemi Ponifasio (regie); Tame Iti (met); Ioane Papalii (met); Teataki Tamango (met); Arikitau Tentau (met); Bainrebu Tonganibeia (met); Ade Suharto (met); Helmi Prasetyo (met); Kelemete Fu'a (met); Eko Supriyanto (met); Maereke Teteka (met); Keith Binoka (met); Creative New Zealand (in samenwerking met); Théâtre de la Ville (Parijs) (in samenwerking met); Emanuel Gat Dance (gezelschap); Emanuel Gat (licht); Emanuel Gat (kostuums); Emanuel Gat (dans); Neomie Perlov (regie); Roy Assaf (dans); Hervé Chaussard (dans); Amala Dianor (dans); Andrea Hackl (dans); Pansun Kim (dans); Michael Löhr (dans); Philippe Mesia (dans); François Przybylski (dans); Rindra Rasoaveloson (dans); Ryiad Al Sunbati (muziek); Gustav Mahler (muziek); Nachum Heiman (muziek); The Beatles (muziek); Festival Montpellier Danse (coproductie); Lincoln Centre (New York) (coproductie); Romaeuropa Festival (coproductie); Sadler's Wells London (coproductie); Maison des Arts de Créteil (coproductie); Régie Culturelle Scènes et Cinés Ouest Provence (coproductie); American Dance Festival (coproductie); par.b.l.eux (gezelschap); Benoît Lachambre (dans); Louise Lecavalier (dans); Hahn Rowe (muzikale uitvoering); Laurent Goldring (scenografie); MODAFE 2008 (Seoul) (coproductie); Festival TransAmériques (Montréal) (coproductie); Fabbrica Europa (Firenze) (coproductie); Ballet Vlaanderen (gezelschap); Kate Strong (spel); Nicholas Champion (tekst); Margot Kazimirska (muzikale uitvoering); Koor & Orkest Collegium Vocale Gent (muzikale uitvoering); Philippe Herreweghe (muzikale leiding); Hana Blažiková (sopraan); Dorothee Mields (sopraan); Robin Blaze (contratenor); Damien Guillon (contratenor); Colin Balzer (tenor); Peter Kooij (bas); Simon Kirkbride (bas); B'Rock Orchestra (muzikale uitvoering); LOD muziektheater (gezelschap); Frank Agsteribbe (muzikale leiding); Jean-Paul Van Bendegem (spreker); Julia Doyle (sopraan); Thomas Smetryns (muzikale adaptatie); Gert Dooreman (vormgeving); Ernst Reijseger (cello); Mola Sylla (percussie); Mola Sylla (stem); Cuncordu e Tenore de Orosei (vocaal ensemble); Ars Musica (in samenwerking met); Brussels Philharmonic (muzikale uitvoering); Mariinski Koor (muzikale uitvoering); Ernst Van Tiel (muzikale leiding); Manuel Moreno Junquera 'Moraíto' (gitaar); Jésus Méndez (zang); Ignacio Cintado (basgitaar); Juan Parrilla (dwarsfluit); Pedro Navarro (percussie); Luis Carrasco (percussie); La Baracca (in samenwerking met); Juan Moneo 'El Torta' (zang); Manuel Moneo (zang); Luis Moneo (zang); Juan Manuel Moneo (gitaar); Burullito Hijo (gitaar); Maria José Franco (dans) Nederlands: theater; dans Français : théâtre; danse English: theatre; dance |
| Source | deSingel, http://s3.eu-central-1.amazonaws.com/desingel-media/a1ib000000AI9heAAD.pdf |
| Author | |
| Permission (Reusing this file) |
https://desingel.be/en/info/copyright |
Licensing
[edit]
This file is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International license.
- You are free:
- to share – to copy, distribute and transmit the work
- to remix – to adapt the work
- Under the following conditions:
- attribution – You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
File history
Click on a date/time to view the file as it appeared at that time.
| Date/Time | Thumbnail | Dimensions | User | Comment | |
|---|---|---|---|---|---|
| current | 12:16, 17 March 2020 |  | 2,458 × 3,512, 4 pages (291 KB) | NellBoey (talk | contribs) | pattypan 19.06 |
You cannot overwrite this file.
File usage on Commons
There are no pages that use this file.