Germania - Vierteljahrsschrift für Deutsche Alterthumskunde
Jump to navigation
Jump to search
Germania. Vierteljahrsschrift für Deutsche Alterthumskunde ist der Titel einer germanistischen Zeitschrift, die sich mit althochdeutscher und mittelhochdeutscher Literatur befasst. Sie wurde 1856 von Franz Pfeiffer begründet und erschien anfangs in Stuttgart bei J.B. Metzler, später in Wien bei Carl Gerholds Sohn. Nach zwölf Bänden wurde eine "Neue Reihe" begonnen, Bd. 13 entspricht also Bd. 1 der Neuen Reihe. Der letzte Band (37, Neue Reihe: 25) erschien 1892.
Herausgeber waren: Franz Pfeiffer (1856-1868), Karl Bartsch (1869-1887), Otto Behaghel (1888-1892).
-
Band 1 (1856)
-
Band 2 (1857)
-
Band 3 (1858)
-
Band 4 (1859)
-
Band 5 (1860)
-
Band 6 (1861)
-
Band 7 (1862)
-
Band 8 (1863)
-
Band 9 (1864)
-
Band 10 (1865)
-
Band 11 (1866)
-
Band 12 (1867)
-
Band 13 (1868)
-
Band 14 (1869)
-
Band 15 (1870)
-
Band 16 (1871)
-
Band 17 (1872)
-
Band 18 (1873)
-
Band 19 (1874)
-
Band 20 (1875)
-
Band 21 (1876)
-
Band 22 (1877)
-
Band 23 (1878)
-
Band 24 (1879)
-
Band 25 (1880)
-
Band 26 (1881)
-
Band 27 (1882)
-
Band 28 (1883)
-
Band 29 (1884)
-
Band 30 (1885)
-
Band 31 (1886)
-
Band 32 (1887)
-
Band 33 (1888)
-
Band 34 (1889)
-
Band 35 (1890)
-
Band 36 (1891)
-
Band 37 (1892)